สำรวจค่ายครั้งแรก รู้เลยว่า...

เวลาไปค่ายเราก็จะไปในฐานะน้องค่าย แต่คราวนี้มีโอกาสได้เป็นส่วนหนึ่งในการจัดค่ายของชมรมรักษ์เพลงพื้นบ้าน มหาวิทยาลัยมหิดล รู้เลย ว่า มัน เหนื่อย ขนาดไหน

       จริงๆมีเรื่องอยากจะสารภาพค่ะว่าตั้งแต่เข้ามหา’ลัยมายังไม่เคยไปค่ายไหนเลย รู้สึกว่าตัวเองใช้ชีวิตมหา’ลัยไม่คุ้มอย่างแรง มาคราวนี้มีโอกาสได้เป็นส่วนหนึ่งของการจัดค่าย เอาล่ะสิ... ค่ายมหา’ลัยมันเป็นยังไงฉันยังไม่เคยไป แต่คราวนี้ต้องมาช่วยจัดค่ายด้วย แล้วจะรอดไหม?

       เวลาจะจัดค่ายเนี่ย ไม่ใช่อยู่ๆคิดจะจัดก็จัดนะคะ เราต้องมีการวางแผนและสำรวจสถานที่กันก่อน เพราะเราต้องเลือกสรรสิ่งที่ดีที่สุดให้น้องๆ (และตัวเอง :P)

       เมื่อวันเสาร์ที่ 18 ตุลาคมที่ผ่านมา เอมีโอกาสได้ไปสำรวจสถานที่จัดค่ายเรียนลำตัดของชมรมรักษ์เพลงพื้นบ้าน มหาวิทยาลัยมหิดล ที่จังหวัดระยองค่ะ โดนเราเดินทางด้วยรถตู้กันค่ะ

       เราออกเดินทางจากคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา เวลาประมาณหกโมงกว่าๆ ไปถึงบ้านกำเนินสำเริง ครูเพลงลำตัดที่เราจะไปเรียนด้วย ที่ อ.แกลง จ.ระยอง เวลาประมาณสิบโมง

       เราใช้เวลาอยู่ที่บ้านกำนันสำเริง เพื่อคุยรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนลำตัดประมาณสองชั่วโมงกว่า กำนันและพี่จิ๋ม(ลูกสาวกำนัน)ใจดีมากๆ เลยค่ะ ต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี เอาผลไม้มาให้ทานด้วย อร่อยมาก เอกับน้องอีกคนทานกันเกลี้ยงเลยค่ะ ฮ่าๆๆ
       ออกจากบ้านกำนัน เราก็ไปสำรวจที่พักกันค่ะ โดยที่พักที่เราไปนั้นคือที่ ADay Place ซึ่งอยู่ปากซอยบ้านกำนันนี่เอง

       ที่พักที่ ADay Place สวยมากเลยค่ะ ห้องพักทำจากตู้คอนเทนเนอร์ ถ้าใครเคยไป The Bloc แถวๆ ราชพฤกษ์ก็อารมณ์ประมาณนั้นเลยค่ะ
       พอออกจากที่พัก เราก็เดินทางต่อไปยังวัดวังหว้ากัน ช่วงนี้ต้องทำเวลากันหน่อย เพราะบ่ายโมงกว่าแล้ว

       จากนั้นเราก็แวะทานข้าวกันบริเวณหาดแม่พิมพ์ และไปต่อกันที่อนุสาวรีย์สุนทรภู่ค่ะ มาถึงเมืองแกลงแล้วยังไงก็ต้องแวะมาที่นี่นะคะ ไม่งั้นก็เหมือนมาไม่ถึง

       เสร็จจากที่อนุสาวรีย์แล้ว เราก็แวะทักทายพูดคุยกับครูสงวน ครูลำตัดของกำนันสำเริงค่ะ เชื่อไหมคะว่าคุณยายอายุจะ 90 แล้ว ยังดูไม่แก่เลยค่ะ แถมน่ารักมากๆ ด้วย

       ออกจากบ้านครูสงวนแล้ว เราก็เดินทางต่อไปยังที่สุดท้ายซึ่งก็คือวัดบ้านดอนนั่นเอง วันที่เราไปสำรวจกันเป็นวันที่มีการแสดงหนังใหญ่พอดี แต่เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ดู เพราะต้องรีบกลับกัน

       เราออกจากวัดบ้านดอนตอนประมาณหกโมงและกลับถึงมหา’ลัยประมาณสามทุ่ม ทำเวลากันสุดๆเลยค่ะ พี่คนขับรถเหยียบมิดมาก แป๊บเดียวถึง ฮ่าๆๆ

       ทริปนี้เป็นการไปสำรวจค่ายครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ บอกเลยว่าเหนื่อยจริงๆ แต่ก็ดีใจนะคะที่มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้ หลังจากสำรวจค่ายแล้วเราก็ต้องกลับไปวางแผนจัดตารางเวลากันต่อค่ะ งานนี้ยังอีกยาวไกล ตอนที่เอกำลังเขียนบล็อกอยู่ก็เพิ่งประชุมย่อยเรื่องค่ายเสร็จเองค่ะ ยังไงเอขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ แล้วเจอกันคราวหน้าค่ะ :)